ေသာ္ဇင္

ဤကမၻာ၏ အစပိုင္းေလာက္က ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေလးကၽြန္းလုံးကို အစုိးရေသာ မႏၶာတ္စၾကာမင္း ျဖစ္၏။ တစ္ေန႔သ၌ စၾကာရတနာျဖင့္ ပရိသတ္ ျခံရံလ်က္ ေကာင္းကင္ခရီး၌ ေလးကၽြန္းလုံး လွည့္လည္စဥ္ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္၏ ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားေၾကာင္းကို ၾကားရ၍ အေျခြအရံပရိတ္သတ္မ်ားႏွင့္ တကြ စတုမဟာရာဇ္ နတ္ျပည္သုိ႔ ခ်ီတတ္ေလေသာ္ စတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းၾကီး ၄ ပါးက ခရီးဦးၾကိဳလ်က္ နတ္ျပည္ကို ဆက္သၾက၏ ။ ထုိအခါ နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားရေသာ္လည္း တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္သည္ ဤနတ္ျပည္ထက္ပင္ အဆတစ္ရာမက သာလြန္ ၾကီးက်ယ္ေၾကာင္း ၾကားရျပန္၍ တာ၀တိ ံသာသုိ႔ ခ်ီျပန္ေလေသာ္ စၾကာရတနာႏွင့္ ပရိသတ္တုိ႔ မလိုက္နုိင္ၾကဘဲ လမ္းခု လပ္မွ လူ႔ျပည္သုိ႔ ျပန္ၾကရေလသည္။

ထုိအခါ တစ္ကိုယ္တည္း ၾကြလာေသာ မႏၶာတ္မင္းအား သိၾကားကိုယ္တုိင္ နတ္ျပည္ကို တစ္၀က္ခြဲ၍ လႊဲအပ္ ခံစားေစေလသည္။ ထုိအခါ လူတုိ႔၏ သက္တမ္းမွာလည္း အလြန္ရွည္ၾကာေသာ အသေခၤ်တန္းအခါျဖစ္၍ ပကတိ သိၾကားေပါင္း ၃၆ ေယာက္ေျပာင္းလဲသည့္တုိင္ေအာင္ ထုိ မႏၶာတ္စၾကာမင္းသည္ စုေတေတာ္မမူေသးဘဲ ခံစားျမဲ ခံစားေနပါလ်က္ နတ္ျပည္တစ္၀က္မွ် အုပ္စုိးရရုံျဖင့္ မတင္းတိမ္ေတာ္ မမူေသာေၾကာင့္ ေရာက္ခါစ သိၾကားသစ္ကို သတ္ျဖတ္လိုေသာ အၾကံဆုိး ေပၚေပါက္လာသျဖင့္ ထုိနတ္ျပည္မွ ကြယ္ေပ်ာက္၍ လူ႔ျပည္သုိ႔ အေရာက္တြင္ စုေတပြဲ ၀င္ရဖူးေလသည္။ [ ဇာတက႒ကထာ၊ တိကနိပါတ္၊ သကၤပၸ၀ဂ္၊ မႏၶာတုဇတ္]

ဤ၀တၳဳ၌ သိၾကားေပါင္း ၃ကိ်ပ္ ၆ေယာက္ ေျပာင္းလဲေအာင္ နတ္စည္းစိမ္ကို စံရပါလ်က္ အားမရနုိင္ေသာ ေလာဘ၏ ၾကီးက်ယ္ပုံကို မွန္းဆသင့္ေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တဏွာေလဘသည္ မည္သည့္တရားျဖင့္ မခ်ဳပ္တည္းနုိင္သမွ် သူ႔အလိုအေလ်ာက္ မည္သည့္အခါမွ ေနာက္ဆုတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ တဏွာေလာဘ ေနာက္မဆုတ္သမွ်လည္း ျပခဲ့ေသာ ဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္နုိင္ၾကဦးမည္ မဟုတ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏွစ္သက္ခင္မင္ လိုခ်င္ေတာင့္တမႈ ဟူေသာ တဏွာေလာဘသည္ အားလုံးေသာ ဒုကၡအေပါင္းတုိ႔၏ အေၾကာင္းရင္းခံ စင္စစ္မွန္ေသာ သမုဒယသစၥာေပတည္း။

ဤဇတ္ေၾကာင္းေလးကို အရွင္ဇနာကာဘိ၀ံသ ေရးသားျပဳစုေသာ ပထမက်မ္းစာ “ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ ” စာအုပ္မွ သစၥာေလးပါး ရွင္းလင္းခ်က္မွ သမုဒယ သစၥာ ျဖစ္ေသာ တဏွာၾကီးမားပုံကို ျမင္သာေအာင္ ေဖာ္ျပထားေသာ စာပုိဒ္ေလးကို ေဖာ္ျပရပါသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ဇတ္၀တၳဳေလးနဲ႕ စာဖတ္သူ စိတ္၀င္စားၾကတာေလ။ တရားပဲ လွိမ့္တင္ရင္ ဖတ္သူဘယ္ စိတ္၀င္စားမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လဲ ပါပါတယ္။ ဓမၼမွတ္စု မွာေရးတင္ထားတာ ဓမၼနဲ႕ဆုိင္တဲ့ အခ်က္အလက္ေလးေတြပါ။ အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ ဘယ္သူမွ စိတ္၀င္တစား မဖတ္ၾကဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒီဘေလာ့ေလးကို မေရးျဖစ္တာ လနဲခ်ီေနျပီးေလ။ ဒီဘေလာ့ေလး လာလည္သူရွိတယ္ထင္လို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ရွိတဲ့ လာဖတ္သူေလး မပ်င္းရေအာင္ ဟာသေတြ , မွတ္သားစရာေလးေတြ , ကဗ်ာေတြ ေရွာက္ေရးတင္ေနရတာ။

ဒါမွ လာလည္သူလဲ မပ်င္းရ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ လာလည္သူရွိေတာ့ ပုိ႔စ္တင္ရတာ မပ်င္းေတာ့ဘူး ။ ဘာလို႔ လူေတြ ဘာသာေရးလုပ္ရမွာ ရြံ႕ေနၾကတာလဲ? ေျပာေနၾက ဥပမာေလးေတာ့ ရွိတယ္။ ေရထဲမွာေနတဲ့ ငါးကေလးကို ကုန္းေပၚတင္လိုက္သလို သလိုပဲ ဖ်တ္ဖ်တ္ကို လူးေနတာပဲတဲ့ ။ အဲလိုပဲေပါ့ ပုထုဇဥ္ လူသားေတြလဲ ကိေလသာေရအလ်င္ေတြထဲမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကဆုိေတာ့ ကိေလသာေရျပင္ကို ေက်ာ္လြန္နုိင္ေသာ ၀ိပႆနာတရားနဲ႕ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ဖ်တ္ဖ်တ္ကို လူးေနတဲ့ မိမိရဲ႕ စိတ္ေလးကို သတိထားမိၾကမွာပါ။

မိမိစိတ္ကေလးကို သတိတရားေလး ေပၚတင္ဖုိ႔ လူေတြ အရမ္းခဲယဥ္းၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဖ်တ္ဖ်တ္ကိုလူးေနတာပဲ။ ေျပာရင္းနဲ႕ ဒီပုိ႔စ္ရဲ႕ လိုရင္းကို ေမ့ေတာ့မယ္။ လက္တစ္ျဖစ္အတြင္းမွာ စိတ္ဟာ ကုေဋတစ္သိန္း ျဖစ္ပ်က္သြားတယ္ ဆုိတာ ၾကားဖူးနား၀ေတာ့ရွိမွာေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္းက တကယ္ေတာ့ ဆက္တုိက္ ဆက္တုိက္ ေလာင္ကၽြမ္းေနျခင္းျဖင့္ အလင္းတန္းျဖစ္ေပၚလာတာပါ။

ဒီလိုပဲ လူေတြရဲ႕ စိတ္နဲ႕ ဓါတ္ၾကီးေလးပါး ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ဒီခႏၶာၾကီးကလဲ ဖေယာင္တုိင္မီး ေတာက္ေလာင္သလိုပါပဲဗ်ာ။ ဇတ္တိုက္ ျဖစ္ပ်က္ေလာင္ကၽြမ္းေနတာပါ။ စိတ္ကေလး တျဖစ္အတြင္းမွာ မိမိဟာ ကုသုိလ္စိတ္(ပုညကိရိယာ (၁၀)ပါး၊ အကုသိုလ္စိတ္( ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟ, ဣႆာ မစၦရိယ စေသာ ကိေလသာ (၁၀)ပါး) စိတ္ေတြသာ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ သမုဒယသစၥာ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက မိမိလုပ္ရက္ေလး ကာယကံ, ေျပာဆုိမႈ ၀စီကံနဲ႕ ၾကံစည္မႈ မေနာကံေလးတုိင္းမွာ အတတ္နုိင္ဆုံး ကိေလသာ ကင္းေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔ သတိတရားေလးနဲ႕ သမုဒယသစၥာေလးကို ပယ္သတ္နုိင္ၾကပါေစ။ သတိတရားေလးနဲ႕ မိမိရဲ႕ စိတ္ေလးကို ထိန္းသိမ္း ေစာက္ေရွာက္ေနမယ္ဆုိရင္ ကုသိုလ္စိတ္လဲ မျဖစ္ အကုသိုလ္ စိတ္လဲ ကင္းေသာ တည္ၾကည္တဲ့စိတ္ကေလးကေန လကၡဏာၾကီး (၃) ပါးျဖစ္တဲ့ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊ အနတၱ တင္လိုက္မယ္ဆုိရင္ ၀ိပႆနာျဖစ္ျပီး ၀ိပႆနာစိတ္ေလးနဲ႕ ဒုကၡသစၥာတရားကို သိ, သမုဒယသစၥာကို ပယ္, နိေရာဓသစၥာကို စုိက္ျပီး, မဂၢသစၥာကို ပြားမ်ားမယ္ဆုိရင္ “အျမိဳက္” ဆုိတဲ့ မပ်က္စီးနုိင္ေသာ အရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ရန္ လမ္းျဖစ္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ အေျပာၾကီးသူတုိ႔သည္ အလုပ္နည္း၏ , ႏႈတ္ဆိတ္သူတုိ႔သည္ အလုပ္မ်ား၏ တဲ့ ဤပုိ႔စ္သည္ မျပည့္ေသာ အုိးေလး ေဘာင္ဘင္ခတ္သည္ ဟုဆုိခ်င္ဆုိပါ။ ေနမင္းၾကီးကဲ့သုိ႔ ကိုယ္ပုိင္အလင္း မထြန္းေတာက္နုိင္ေပမယ့္ ဖေယာင္တုိင္အလင္းေလး အဆင့္ေလာက္နဲ႕ လမ္းျပပါရေစ။

ေနာက္ပိုင္းအယူအဆေလးေတြ လြဲမွားေနပါက ဆုိဆုံးမခဲ့နုိင္ပါသည္။ မမွားေသာ ေရွ႕ေန, မေသေသာ ေဆးသမားလို တစ္ဘ၀ တစ္ခႏၶာျဖင့္ ျပီးမည္မဟုတ္ေသာ ကိစၥၾကီးျဖစ္သျဖင့္ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ ယုံၾကည္သင့္မွ ယုံၾကည္ေစခ်င္ပါသည္။ အမွတ္မွားရင္ အသိမွားပါလိမ့္မည္။ အသိမွားရင္ အယူမွားပါလိမ့္မည္။ အယူမွားရင္ သံသရာရွည္ပါလိမ့္မည္။ စာအုပ္ထဲမွာ အသိျဖစ္သျဖင့္ လြဲမွားမႈမ်ားစြာရွိနုိင္ပါသည္။ အမွားေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ အယူမွားျခင္း(ဒိ႒ိအယူ) မိဘကိုသတ္သည့္ ဂရုကံၾကီးမ်ားထက္ အက်ဳိးေပးၾကာရွည္ပါသည္။

အေဖကိုသတ္ေသာ ကံသည္ ဒီေန႔က်ဴးလြန္ မနက္ျဖန္ ကမၻာပ်က္မည္ဆုိက တစ္ရက္တည္းသာ ငရဲကို ခံစားနုိင္ပါေသာ္လည္း အယူမွားေသာ(ဒိ႒ိ)ကံၾကီးသည္ ကမၻာပ်က္ေသာ္လည္း ကမၻာေျပာင္း၍ ငရဲခံရပါသည္။ အမွတ္ မွန္ေကာင္း၍ အသိ မွန္ေကာင္းၾကပါေစ။ အသိ မွန္ေကာင္း၍ အယူမွန္ေကာင္းၾကပါေစ။