ေသာ္ဇင္

ပါေမာကၡဂ်က္ဖ္ဟာ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခန္း စာသင္၊ ညပိုင္းက်ေတာ့ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြလုပ္နဲ႕ အလြန္လုပ္မ်ားသူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ ညပုိင္းေတြမွာ အင္တာနက္ ထဲ၀င္ျပီး စစ္တုိက္တမ္းကစား တတ္တယ္။ ဒီညေတာ့ သူနဲ႕အတူ တြဲျပီးကစားရတဲ့အေဖာ္က စစ္ေရးစစ္ရာ အေတာ္ကၽြမ္းက်င္ျပီး ရဲရင့္သူျဖစ္တယ္။ သူရဲ႕ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ရန္သူေတြကို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံတုိက္လိုက္တာ စစ္ပြဲေျခာက္ပြဲေတာင္ အနုိင္ရလုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူရဲ႕ကစားေဖာ္က “ေဟ့ သူငယ္ခ်င္း၊ ငါ့ကို အေမက အိပ္ရာ၀င္ခုိင္းေနျပီးကြ ”
လို႔ သတင္းေပးတယ္။ ပါေမာကၡဂ်က္ဖ္က သူ႔ကစားေဖာ္ကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း သူ သိခ်င္တာတစ္ခုကို ေမးလိုက္တယ္
“ မင္းအသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိျပီးလဲ ”
“ ၁၂ ႏွစ္၊ မင္းကေရာ ”
သူ႔ရဲ႕စစ္သူၾကီးဆီက အေျဖနဲ႔အတူ အေမးပါ တစ္ခါတည္း ျပန္ေမးတယ္။
ပါေမာကၡၾကီး ရွက္ရွက္နဲ႕ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
“ ရွစ္ႏွစ္ ” ဟု ဆုိသတဲ့။

ေရာမျမဳိ႕တည္ေဆာက္ခ်ိန္
ေရာမျမဳိ႕ၾကီးကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ တည္ေဆာက္ခဲ့သလဲ။
ညမွာပါ။
ဘာလို႔ညလုိ႔ေျပာရတာလဲ။
ဆရာပဲေျပာတယ္ေလ။ ေရာမျမဳိ႕ၾကီးကုိ တစ္ေန႔တည္း ႏွင့္ မတည္ေဆာက္နုိင္ဘူးလို႔။


တာ၀န္ကိုယ္စီ
မင္းရဲ႕အိမ္စာေတြကို ေျဖဖုိ႔ မင္းအေဖကိုခ်ည္း အျမဲေမးေနေတာ့မွာပဲလား
အေမက အလုပ္မအားလုိ႔ပါခင္ဗ်။


ကၽြန္ေတာ့္အေဖပါ
ေမာင္ေမာင္က ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးဆီကို ဖုန္းဆက္ျပီး-
-ကၽြန္ေတာ့္သားကို ခြင့္ေပးဖုိ႔ ခြင္႔တုိင္တာပါ။
- အခု ဖုန္းဆက္္တာဘယ္သူလဲ။
-ကၽြန္ ...ကၽြန္... ကၽြန္ေတာ့္ အေဖပါ ဆရာၾကီး။



အေမးႏွင့္ အေမး
-မင္းအျမဲသေဘၤာစီး ခရီးသြားေနျပီး ခုထိေရမကူးတတ္ေသးဘူးလား။
-ခင္ဗ်ားေရာ အျမဲေလယာဥ္ပ်ံစီး ခရီးသြားေနျပီး ခုထိ မပ်ံတတ္ေသးဘူးလား။

မွန္လိုက္ေလ
-၁၈ ရာစုက အျဖစ္အပ်က္ေတြ ထဲက တစ္ခုကို ေျပာျပပါ။
အားလုံးတိတ္ဆိတ္သြားသည္။
-သူတို႔အားလုံးေသကုန္ျပီး။