ဒီပုိ႔စ္ေလးကို Weekly Eleven News Journal ကေန ျပန္လည္ကူးယူထားပါသည္။ စာေရးဆရာကေတာ့ လူထုဦးစိန္၀င္းပါ။ လူမုိက္နဲ႕ လူလိမၼာ တဲ့။ ပုိ႔စ္ေလးက မွတ္သားစရာ ေကာင္းလို႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေကာ္ပီမန္းတစ္ေယာက္ပါ။ ကုိယ္တုိင္မေဖါက္နုိင္ေသာ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးတဲ့လမ္းေလးေတြ ျပခ်င္တဲ့ လမ္းျပသေဘာပါ။
ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ “လူလိမၼာနဲ႕ လူမုိက္” အေၾကာင္းေရးပါမယ္။ မူရင္း အဓိပၸါယ္နဲ႕ မတူတဲ့ သေဘာနဲ႕ ေျပာေလ့ရွိၾကတဲ့ လူလိမၼာနဲ႕ လူမုိက္ အေၾကာင္းပါ။ လွည့္ပတ္ေျပာသလိုလို၊ ေထ့ေငါ့ေျပာသလိုလိုနဲ႕ ေျပာတတ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းပါ။
မုိက္လိုက္တဲ့မိန္းကေလး
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ အဂၤလန္နုိင္ငံတကၠသိုလ္ၾကီးတစ္ခုက အုိင္တီပညာနဲ႕ ပထမဘြဲ႕ရခဲ့ပါတယ္။ ဆက္ျပီး မဟာဘြဲ႕ယူခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ စင္ကာပူနုိင္ငံ လီကြမ္ယုေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ျပည္သူ႔ေရးရာမူ၀ါဒ(Master of Public Policy) ထပ္တက္ျပီး မဟာဘြဲ႕ MPP ရခဲ့ပါတယ္။ သူေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ စာေတြသင္ျပီးတဲ့အခါမွာ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ သူျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက “မုိက္လိုက္တာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္လာရတာလဲ။ အဂၤလန္မွာ ဆက္ေနလိုက္တာမဟုတ္ဘူး” ဆုိျပီး ၀ုိင္းအျပစ္တင္ၾကပါတယ္။ ေဆြးမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကလည္း အလားတူအျပစ္တင္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေလာက္ အိုင္တီသမားေတြ အတြက္ အလုပ္ေပါတဲ့ နုိင္ငံေတြမွာ မလုပ္ဘဲ ဘာေၾကာင့္မ်ား ျပန္လာရတာလဲလို႔ ေျပာၾကတယ္။
သူလိုငါလိုလူပါပဲ
ဒီမိန္းကေလးဟာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္တုိ႔၊ နုိင္ငံခ်စ္စိတ္တုိ႔ သူမ်ားေတြထက္ ပုိရွိသူမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာမိဘက ေမြးတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ေယာက္မွာရွိတဲ့ သာမန္ျမန္မာဆုိတဲ့ စိတ္ေလာက္ပါပဲ။ အဂၤလန္မွာ ပညာသင္ရင္းနဲ႕ ဥေရာပကိုလည္း သြားလည္ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ဆုိရင္ ေလးေခါက္ေတာင္ေရာက္ခဲ့တယ္။
အဲဒီလို ေရာက္သြားေတာ့ ဘယ္နုိင္ငံမွ ကိုယ္နုိင္ငံေလာက္ မေကာင္းဘူးဆုိတာသူသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္လာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒါကုိပဲ လူေတြက မုိက္လိုက္တာလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ကမၻာတစ္ခုလုံးမွာ ပညာတတ္ေတြ နုိင္ငံျခားထြက္သြားတဲ့ “ဦးေႏွာက္ယုိစီးမႈ” ျပႆနာအေၾကာင္း လူစုံတုိင္းေျပာေနၾကခ်ိန္မွာ ကိုယ့္နုိင္ငံကိုယ္ျပန္လာတာကိုပဲ “လူမုိက္” လို႔ ေခၚသူေတြရွိေနတာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
လူမုိက္ အေခၚခံဖူးတယ္
အဲဒီမိန္းကေလးက ဘယ္သူေတြ လူမုိက္ေခၚေခၚ အေလးမထားပါဘူး။ သူ႔ပိုင္းျဖတ္ခ်က္နဲ႕ သူျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနျပီး လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ကို လူမုိက္လုိ႔ ေျပာၾကဆုိၾကတာ ၾကားရေတာ့ ကိုယ္တုိင္လူမုိက္ အေခၚခံရတာကို ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။ အခ်ိန္တန္လို႔ အိမ္ျပန္မေရာက္တဲ့ တူျဖစ္သူကို ကရုဏာေဒါေသာနဲ႕ ဦးၾကီးျဖစ္တဲ့ ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းက ေျပာခဲ့တာပါ။ “ေတာ္ေတာ္မုိက္တဲ့ေကာင္၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ေခါင္းမာေနရတာလဲ” လို႔ၾကိမ္းေမာင္းခဲ့တာပါ။ တစ္သက္နဲ႕ တစ္ကိုယ္တစ္ခါမွ ေသာက္ေသာက္စားစား လူရမ္းကား မလုပ္ဖူးပါဘူး။ “ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာ” ဆုိျပီး “တစ္ေယာက္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်ဳိးရွာ” အလုပ္မ်ဳိးလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
ကိုယ့္ေၾကာင့္ လူတစ္ဖက္သား မ်က္ရည္ေပါက္ ၾကီးငယ္က်မယ့္ ကိစၥမ်ဳိးဆုိ အေ၀းၾကီးက ေရွာင္ခဲ့တာပါ။
သိပ္လိမၼာတဲ့သား
ဒါေတာင္ လူမုိက္အေခၚခံရေသးေတာ့ လူလိမၼာလို႔ အေခၚခံရသူေတြကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိတယ္။ မိတ္ေဆြ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ အလည္လာတဲ့အခါတုိင္း သူ႔သားငယ္က သိပ္လိမၼာ၊ သိပ္သိတတ္ျပီး သားၾကီးကေတာ့ မလိမၼာဘူး။ သူ႔မိန္းမနဲ႕ သူ႔ကေလးေတြအတြက္ပဲ သိတတ္ျပီး မိဘအေပၚ မသိတတ္ဘူးလို႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ သူေနတဲ့ ကြန္ဒုိခန္းက သား၀ယ္ေပးတာ၊ ကားလည္း သား၀ယ္ေပးတာ၊ လစဥ္အိမ္စရိတ္လည္း သားငယ္ပဲ ေပးတာ။ သားၾကီးကျဖင့္ ေပးဖုိ႔ေနေနသာသာ အေမ့ဆီကေတာင္ လာလာလက္ျဖန္႔ေသးတယ္ လို႔ေျပာေလ့ရွိတယ္။ သူက မုဆုိးမ ပင္စင္စား ကထိကေဟာင္းပါ။ “သားငယ္က သိပ္လိမၼာတာ” ဆုိတဲ့ စကားသူ႔ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်ေတာ့ပါဘူး။
မလိမၼာတဲ့သား
သူ႔သားက အရာရွိငယ္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။ မိန္းမရယ္ သားႏွစ္ေယာက္ရယ္နဲ႕ ဦး၀ိစာရလမ္းမွာ ေနျပီး မိန္းမက ေရႊဆုိင္တစ္ဆုိင္ ဖြင့္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သားၾကီးကလည္း ဌာန တစ္ခုက အရာရွိငယ္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး မိန္းမက အထက္တန္းျပ ဆရာမ လုပ္ပါတယ္။ ကေလး ေလးေယာက္နဲ႕မုိ႔ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ မရွိလွဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ လစဥ္လို အေမအိမ္လာလာႏႈိက္ေနတာပဲ လို႔ေျပာျပပါတယ္။ “သားၾကီးက မလိမၼာဘူး။ သားငယ္လို အရွာအေဖြ မတတ္ေတာ့ ဆင္းရဲတာေပါ့” လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္။ “သားေရာ ေခၽြးမေရာက မုိက္တယ္။ ရတဲ့လခေလးနဲ႕ မေလာက္လည္း ဒီတုိင္းေနၾကတာ။ ဘာအပူအပင္မွ မရွိၾကဘူး။ ဘာအၾကံအစည္မွလည္း မလုပ္တတ္ၾကဘူး။ တကယ္ကို အၾကံတုံးၪာဏ္တုံးေတြ။ ေျမးေလးေတြကို သနားေတာ့ ဒီအေမပဲ ၾကည့္ေနရတယ္။”
ေခါင္းမွာ ခ်ာခ်ာလည္
သူ႔သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရာထူး အဆင့္အတန္းခ်င္းက အတူတူမုိ႔ လခကြာလွမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ သားၾကီးက ဆင္းရဲျပီး သားငယ္က ဘာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာေနတာလဲ။ ရွာတတ္ေဖြတတ္သူက သားလိမၼာျဖစ္ျပီး မရွာတတ္မေဖြတတ္သူက သားမုိက္ျဖစ္ရသလား။ ကတိကလုပ္ခဲ့တဲ့ အေမက သားငယ္ဘယ္လို ရွာေဖြျပီး သူ႔ကိုေထာက္ေနတာလဲဆုိတာ စဥ္းစားမၾကည့္ဘူးလား။ ဒီသား ႏွစ္ေယာက္မွာ ဘယ္သူက လိမၼာျပီး ဘယ္သူက မုိက္မဲတာလဲ။ အေမကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေကၽြးသမႈျပဳေနတဲ့ သားငယ္ကို ခ်ီးက်ဴးရမွာလား။ အေမဆီက လာလာႏႈိက္ေနတဲ့သားၾကီးကို လူမုိက္ဆုိျပီး အျပစ္တင္ရမွာလား ။ ေခါင္းထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင ္စဥ္းစားေနမိပါေတာ့တယ္။
မုိးခါးေရ အတူေသာက္ရမွာလား
လူမုိက္လို႔ေျပာသလို လူအမ်ားကလည္း မုိက္တယ္လို႔ ေျပာၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။ နုိင္ငံျခားမွာ ပညာသင္ျပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္လာတဲ့ မိန္းကေလးကိုလည္း အမ်ားက မုိက္လိုက္တာ လို႔ေျပာၾကတာပဲေလ။ “အမ်ား မုိးခါးေရေသာက္ေနတာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမေသာက္ရင္ လူမုိက္ပဲေပါ့” ဆုိတဲ့ အသံေတြလည္း ညံေနေအာင္ ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ လူေတြအမ်ားစုၾကီးမွာ ဒီလိုအေတြးအေခၚမ်ဳိး၊ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ဳိး၀င္ေရာက္ အျမစ္တြယ္ေနၾကျပီးလား။ လူနည္းစုေလာက္မွာပဲ ဒီလို ျဖစ္ေနတာလား၊ စစ္တမ္းေကာက္ယူၾကည့္သင့္ေနျပီးထင္မိတယ္။
ဒီလူမ်ဳိးကို လူမုိက္ေခၚၾကရင္လည္း မတုန္မလႈပ္ အေခၚခံရဲၾကေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လူမိုက္ေတြမ်ားမ်ား လိုတယ္လို႔ေၾကျငာေမာင္းခတ္ေခၚလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လဲ လူမုိက္မ်ားကို ၾကိဳဆုိခ်င္ပါသည္။
ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ “လူလိမၼာနဲ႕ လူမုိက္” အေၾကာင္းေရးပါမယ္။ မူရင္း အဓိပၸါယ္နဲ႕ မတူတဲ့ သေဘာနဲ႕ ေျပာေလ့ရွိၾကတဲ့ လူလိမၼာနဲ႕ လူမုိက္ အေၾကာင္းပါ။ လွည့္ပတ္ေျပာသလိုလို၊ ေထ့ေငါ့ေျပာသလိုလိုနဲ႕ ေျပာတတ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းပါ။
မုိက္လိုက္တဲ့မိန္းကေလး
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာ အဂၤလန္နုိင္ငံတကၠသိုလ္ၾကီးတစ္ခုက အုိင္တီပညာနဲ႕ ပထမဘြဲ႕ရခဲ့ပါတယ္။ ဆက္ျပီး မဟာဘြဲ႕ယူခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ စင္ကာပူနုိင္ငံ လီကြမ္ယုေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ျပည္သူ႔ေရးရာမူ၀ါဒ(Master of Public Policy) ထပ္တက္ျပီး မဟာဘြဲ႕ MPP ရခဲ့ပါတယ္။ သူေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ စာေတြသင္ျပီးတဲ့အခါမွာ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ သူျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက “မုိက္လိုက္တာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္လာရတာလဲ။ အဂၤလန္မွာ ဆက္ေနလိုက္တာမဟုတ္ဘူး” ဆုိျပီး ၀ုိင္းအျပစ္တင္ၾကပါတယ္။ ေဆြးမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကလည္း အလားတူအျပစ္တင္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေလာက္ အိုင္တီသမားေတြ အတြက္ အလုပ္ေပါတဲ့ နုိင္ငံေတြမွာ မလုပ္ဘဲ ဘာေၾကာင့္မ်ား ျပန္လာရတာလဲလို႔ ေျပာၾကတယ္။
သူလိုငါလိုလူပါပဲ
ဒီမိန္းကေလးဟာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္တုိ႔၊ နုိင္ငံခ်စ္စိတ္တုိ႔ သူမ်ားေတြထက္ ပုိရွိသူမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာမိဘက ေမြးတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ေယာက္မွာရွိတဲ့ သာမန္ျမန္မာဆုိတဲ့ စိတ္ေလာက္ပါပဲ။ အဂၤလန္မွာ ပညာသင္ရင္းနဲ႕ ဥေရာပကိုလည္း သြားလည္ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ဆုိရင္ ေလးေခါက္ေတာင္ေရာက္ခဲ့တယ္။
အဲဒီလို ေရာက္သြားေတာ့ ဘယ္နုိင္ငံမွ ကိုယ္နုိင္ငံေလာက္ မေကာင္းဘူးဆုိတာသူသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္လာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒါကုိပဲ လူေတြက မုိက္လိုက္တာလုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ ကမၻာတစ္ခုလုံးမွာ ပညာတတ္ေတြ နုိင္ငံျခားထြက္သြားတဲ့ “ဦးေႏွာက္ယုိစီးမႈ” ျပႆနာအေၾကာင္း လူစုံတုိင္းေျပာေနၾကခ်ိန္မွာ ကိုယ့္နုိင္ငံကိုယ္ျပန္လာတာကိုပဲ “လူမုိက္” လို႔ ေခၚသူေတြရွိေနတာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
လူမုိက္ အေခၚခံဖူးတယ္
အဲဒီမိန္းကေလးက ဘယ္သူေတြ လူမုိက္ေခၚေခၚ အေလးမထားပါဘူး။ သူ႔ပိုင္းျဖတ္ခ်က္နဲ႕ သူျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနျပီး လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ကို လူမုိက္လုိ႔ ေျပာၾကဆုိၾကတာ ၾကားရေတာ့ ကိုယ္တုိင္လူမုိက္ အေခၚခံရတာကို ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။ အခ်ိန္တန္လို႔ အိမ္ျပန္မေရာက္တဲ့ တူျဖစ္သူကို ကရုဏာေဒါေသာနဲ႕ ဦးၾကီးျဖစ္တဲ့ ဆရာၾကီးေရႊဥေဒါင္းက ေျပာခဲ့တာပါ။ “ေတာ္ေတာ္မုိက္တဲ့ေကာင္၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ေခါင္းမာေနရတာလဲ” လို႔ၾကိမ္းေမာင္းခဲ့တာပါ။ တစ္သက္နဲ႕ တစ္ကိုယ္တစ္ခါမွ ေသာက္ေသာက္စားစား လူရမ္းကား မလုပ္ဖူးပါဘူး။ “ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာ” ဆုိျပီး “တစ္ေယာက္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်ဳိးရွာ” အလုပ္မ်ဳိးလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
ကိုယ့္ေၾကာင့္ လူတစ္ဖက္သား မ်က္ရည္ေပါက္ ၾကီးငယ္က်မယ့္ ကိစၥမ်ဳိးဆုိ အေ၀းၾကီးက ေရွာင္ခဲ့တာပါ။
သိပ္လိမၼာတဲ့သား
ဒါေတာင္ လူမုိက္အေခၚခံရေသးေတာ့ လူလိမၼာလို႔ အေခၚခံရသူေတြကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိတယ္။ မိတ္ေဆြ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ အလည္လာတဲ့အခါတုိင္း သူ႔သားငယ္က သိပ္လိမၼာ၊ သိပ္သိတတ္ျပီး သားၾကီးကေတာ့ မလိမၼာဘူး။ သူ႔မိန္းမနဲ႕ သူ႔ကေလးေတြအတြက္ပဲ သိတတ္ျပီး မိဘအေပၚ မသိတတ္ဘူးလို႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ သူေနတဲ့ ကြန္ဒုိခန္းက သား၀ယ္ေပးတာ၊ ကားလည္း သား၀ယ္ေပးတာ၊ လစဥ္အိမ္စရိတ္လည္း သားငယ္ပဲ ေပးတာ။ သားၾကီးကျဖင့္ ေပးဖုိ႔ေနေနသာသာ အေမ့ဆီကေတာင္ လာလာလက္ျဖန္႔ေသးတယ္ လို႔ေျပာေလ့ရွိတယ္။ သူက မုဆုိးမ ပင္စင္စား ကထိကေဟာင္းပါ။ “သားငယ္က သိပ္လိမၼာတာ” ဆုိတဲ့ စကားသူ႔ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်ေတာ့ပါဘူး။
မလိမၼာတဲ့သား
သူ႔သားက အရာရွိငယ္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။ မိန္းမရယ္ သားႏွစ္ေယာက္ရယ္နဲ႕ ဦး၀ိစာရလမ္းမွာ ေနျပီး မိန္းမက ေရႊဆုိင္တစ္ဆုိင္ ဖြင့္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သားၾကီးကလည္း ဌာန တစ္ခုက အရာရွိငယ္တစ္ဦးျဖစ္ျပီး မိန္းမက အထက္တန္းျပ ဆရာမ လုပ္ပါတယ္။ ကေလး ေလးေယာက္နဲ႕မုိ႔ ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ မရွိလွဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ လစဥ္လို အေမအိမ္လာလာႏႈိက္ေနတာပဲ လို႔ေျပာျပပါတယ္။ “သားၾကီးက မလိမၼာဘူး။ သားငယ္လို အရွာအေဖြ မတတ္ေတာ့ ဆင္းရဲတာေပါ့” လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္။ “သားေရာ ေခၽြးမေရာက မုိက္တယ္။ ရတဲ့လခေလးနဲ႕ မေလာက္လည္း ဒီတုိင္းေနၾကတာ။ ဘာအပူအပင္မွ မရွိၾကဘူး။ ဘာအၾကံအစည္မွလည္း မလုပ္တတ္ၾကဘူး။ တကယ္ကို အၾကံတုံးၪာဏ္တုံးေတြ။ ေျမးေလးေတြကို သနားေတာ့ ဒီအေမပဲ ၾကည့္ေနရတယ္။”
ေခါင္းမွာ ခ်ာခ်ာလည္
သူ႔သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရာထူး အဆင့္အတန္းခ်င္းက အတူတူမုိ႔ လခကြာလွမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ သားၾကီးက ဆင္းရဲျပီး သားငယ္က ဘာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာေနတာလဲ။ ရွာတတ္ေဖြတတ္သူက သားလိမၼာျဖစ္ျပီး မရွာတတ္မေဖြတတ္သူက သားမုိက္ျဖစ္ရသလား။ ကတိကလုပ္ခဲ့တဲ့ အေမက သားငယ္ဘယ္လို ရွာေဖြျပီး သူ႔ကိုေထာက္ေနတာလဲဆုိတာ စဥ္းစားမၾကည့္ဘူးလား။ ဒီသား ႏွစ္ေယာက္မွာ ဘယ္သူက လိမၼာျပီး ဘယ္သူက မုိက္မဲတာလဲ။ အေမကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေကၽြးသမႈျပဳေနတဲ့ သားငယ္ကို ခ်ီးက်ဴးရမွာလား။ အေမဆီက လာလာႏႈိက္ေနတဲ့သားၾကီးကို လူမုိက္ဆုိျပီး အျပစ္တင္ရမွာလား ။ ေခါင္းထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္ေအာင ္စဥ္းစားေနမိပါေတာ့တယ္။
မုိးခါးေရ အတူေသာက္ရမွာလား
လူမုိက္လို႔ေျပာသလို လူအမ်ားကလည္း မုိက္တယ္လို႔ ေျပာၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။ နုိင္ငံျခားမွာ ပညာသင္ျပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္လာတဲ့ မိန္းကေလးကိုလည္း အမ်ားက မုိက္လိုက္တာ လို႔ေျပာၾကတာပဲေလ။ “အမ်ား မုိးခါးေရေသာက္ေနတာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းမေသာက္ရင္ လူမုိက္ပဲေပါ့” ဆုိတဲ့ အသံေတြလည္း ညံေနေအာင္ ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ လူေတြအမ်ားစုၾကီးမွာ ဒီလိုအေတြးအေခၚမ်ဳိး၊ ဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ဳိး၀င္ေရာက္ အျမစ္တြယ္ေနၾကျပီးလား။ လူနည္းစုေလာက္မွာပဲ ဒီလို ျဖစ္ေနတာလား၊ စစ္တမ္းေကာက္ယူၾကည့္သင့္ေနျပီးထင္မိတယ္။
ဒီလူမ်ဳိးကို လူမုိက္ေခၚၾကရင္လည္း မတုန္မလႈပ္ အေခၚခံရဲၾကေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လူမိုက္ေတြမ်ားမ်ား လိုတယ္လို႔ေၾကျငာေမာင္းခတ္ေခၚလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လဲ လူမုိက္မ်ားကို ၾကိဳဆုိခ်င္ပါသည္။
