ေသာ္ဇင္

ဆရာျမတ္သုိ႔သံသရာေၾကာ ျမဳပ္ေပၚေမ်ာ၍ဘယ္ေသာမဆုံး၊ ထပ္ခါရႈံးသည္မဂ္သုဥ္းမရပ္ ဘ၀ထပ္။ဘုရားေရွာင္ေျပး၊ ဆရာေ၀း၍၀ဋ္ေၾကြးစြန္းထင္း၊ ရႈံးခ်က္ျပင္းသည္ကၽြံနင္းပါယ္တြင္း၊ ခါခါဆင္း။ယခုေသာ္ကားဘုရားလည္းရွိ၊ တရားရွိ၏ရွိသည့္တရား၊ ေဟာကာၾကားမည့္ကိုယ္စားဆရာ၊ ဒုိ႔ေတြရွာသည့္သစၥာလည္းရ၊ မဂ္လမ္းမ,မွာဒႆနဉာဏ္၊ က်ဳိးေၾကာင္းမွန္ႏွင့္နိဗၺာန္ေရႊျပည္နီးေလျပီး။အုိ....ျမတ္ေသာဆရာပါယ္တြင္းနက္မွ ကယ္တင္မ,သည္ျမတ္လွဆရာ ဂုဏ္မဟာကိုဆယ္ျဖာတင္လွ်က္၊ လက္ဆုံယွက္၍ရင္ထက္ေအးခ်မ္း၊ ကန္ေတာ့ပန္းျဖင့္ရႊင္လန္းညႊတ္က်ဳိး၊...

ေရႊအုိေရာင္ဆံေကသာထဲမွာပုတုန္းေရာင္ေကသာပိုင္ရွင္ကိုျမတ္နုိးတယ္အျပာေရာင္မ်က္၀န္းေတြၾကားထဲမွာအျဖဴေရာင္မ်က္၀န္းနက္ကိုႏွစ္သက္တယ္ေမာ္ဒယ္လို႔အခ်ဳိးစားမက်ေပမယ့္ရုိးရိုးေလးမင္းပုံစံကိုသေဘာက်တယ္မလိုသူေတြလိုတမ်ဳိးေျပာခ်င္ေပမယ့္မင္းလိုလူငါ့အတြက္ေတာ့ကမၻာကိုမလြမ္းမုိးေပမယ့္ငါ့အရင္ဒီႏွလုံးသားကမၻာမွာေတာ့ျမင္ေနရာ မင္းအရိပ္ျဖစ္ေနတယ္...တုိးတုိးေလးမင္းစိတ္ေကာက္တဲ့အခါအမ်ဳိးမ်ုဳိးနဲ႕ေခ်ာ့ျပလိုက္ရင္သေဘာက်တတ္တဲ့မင္းရီသံေလးကို ခ်စ္တယ္အနမ္းေပးဖုိ႔ေတာင္းဆုိရင္မနမ္းတတ္လို႔သည္းခံပါတဲ့အနမ္းေပးမယ္ေျပာရင္အရမ္းရွက္တတ္လို႔ျငင္းတယ္လိုက္လိုက္ေရာေရာေနတတ္တယ္အေျပာလဲမ်ဳိးမ်ဳိးတတ္တယ္ဒါေၾကာင့္ေလအရာအားလုံးထက္မင္းကိုခ်စ္တယ္...........။...