တစ္ခါက စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းနဲ႕ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း တဲ့ သပြတ္ေတာ္ နယ္ေလးမွာ
မုိးအၾကီးအက်ယ္ ေခါင္လို႔ စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းေတြ စမရတဲ့ ျဖစ္ေနသတဲ့။ မုိးေခါင္လို႔
ေရရွားတဲ့ အတြက္ ေသာက္ဖုိ႔ သုံးဖုိ႔ ေရကိုေတာင္မွ ငါးမုိင္ေလာက္ ေ၀းတဲ့ေန႔မွာ
သြားခပ္ရတာဆုိပဲ။ အဲဒီ ငါးမုိင္ေလာက္ ေ၀းတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ဇလြန္ဆုိတဲ့
ဆိပ္ကမ္းျမဳိ႕ေလး ရွိတာကိုး။ သပြတ္ေတာ္က ရြာသူရြာသားေတြဟာ စည္ေတြ ပုံးေတြ
အုိးေတြ တင္ျပိး ဇလြန္ကမ္းကို ေရခပ္ဖုိ႔ လွည္းနဲ႕သြားေလ့ရွိတယ္။ အဲသလို ေရခပ္ရင္း
လုိအပ္တဲ့ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ ေဆး လူသုံးကုန္ ပစၥည္းေတြကို ဇလြန္ကုန္စုံဆုိင္က ၀ယ္ၾကရတယ္၊
မုိးေခါင္ေရရွားနဲ႕ အလုပ္မျဖစ္၊ ၀င္ေငြမရွိၾကတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဇလြန္ကုန္စုံုဆုိင္ကလဲ အေၾကြးမေရာင္းေတာ့
သပြတ္ေတာ္က ရြာသားေတြဟာ အခက္ေတြ႔ၾကရတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကုန္သည္တစ္ဦးက ဇလြန္ျမဳိ႕ကို
ေရာက္လာျပီး ကုန္စုံဆုိင္ၾကီး တစ္ဆုိင္ဖြင့္လိုက္တယ္။ အဲဒီကုန္သည္က
သူ႔ဆုိင္မွာ ၀ယ္မယ့္ ေဖါက္သည္ေတြ လိုခ်င္တဲ့အတြက္ ဆုိင္ေရွ႕မွာ “ အေၾကြးေရာင္းပါသည္ ”ဆုိတဲ့
ဆုိင္းဘုတ္ကို ခ်ိတ္ထားလိုက္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြမရွိလို႔ အခက္အခဲေတြ႔ေနတဲ့ သပြတ္ေတာ
ရြာသားေတြဟာ ေနာက္ဖြင့္လိုက္တဲ့ ကုန္စုံဆုိင္ကို ေရာက္ကုန္ၾကေတာ့တာေပါ့။ ကုန္သည္ၾကီးကေတာ့
သေဘာေတြက်ေနတယ္။ အေၾကြးေပးျပီး လူစုထားလိုက္တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ ေငြ၀င္လာတဲ့အခါ အေၾကြးေတြ
ျပန္ဆပ္မယ္။ ျပီးေတာ့ အေၾကြးေရာင္းထားခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ သူ႔ဆုိင္မွာ ပဲ လက္ငင္းဆက္-ယ္ၾကမယ္လို႔
တြက္ထားတာကိုး။ ဒီလိုနဲ႕ ရက္လေတြ ေျပာင္းျပီး ရာသီဥတု ေကာင္းလာလို႔ စုိက္နုိင္ ပ်ဳိးနုိင္ ျဖစ္လာတယ္။
သပြတ္ေတာ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာလဲ အသီးအႏွံေတြ ျဖစ္ထြန္းလို႔ ေငြရႊင္လာတယ္။ ကုန္သည္ၾကီးက
သူ႕ဆုိင္ကို လာျပီး အေၾကြးေတြ ဆပ္ၾကေတာ့မွာပဲဆုိ ေမွ်ာ္ေနတာေပါ့။ အေၾကြးေတြ မဆပ္ၾကေသးေတာင္မွ
ေငြ၀င္ေနၾကျပီးဆုိေတာ့ လက္ငင္းေတာ့ လာ၀ယ္မွာပဲဆုိျပီး၊ ဒါေပမယ့္ သပြတ္ေတာ ရြာသားေတြက
တစ္ေယာက္မွ ကုန္သည္ၾကီးရဲ႕ ကုန္စုံဆုိင္ကို ေရာက္မလာၾကဘူးတဲ့ သူတုိ႔ဟာ ဇလြန္ကုန္စုံဆုိင္ကိုပဲ
သြားေနေတာ့ ကုန္သည္ၾကီးက သပြတ္ေတာ္ကို လိုက္သြားျပီးေတာ့
“ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အေၾကြးေရာင္းထားတယ္ သတိရၾကေသးရဲ႕လား ”
“ ရတာေပါ့ ဗ်ာ၊ ေက်းဇူးလဲ ခုထိတင္ေနတုန္းပါ ”
“ ေက်းဇူးလဲတင္တယ္၊ သတိလဲရတယ္ ဆုိျပီး ကၽြန္ေတာ္ဆုိင္ကိုေတာ့ လမ၀ယ္ၾကေတာ့တာလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔
အေၾကြးေတြ ၀ယ္ထားၾကတယ္မဟုတ္လား ”
“ ဟုတ္ပါတယ္၊ ေငြ၀င္ေနပါျပီ၊ အဲဒါေၾကာင့္ မ၀ယ္ေတာ့တာပါ၊
လူၾကီးမင္းဆုိင္က “ အေၾကြးေရာင္းပါသည္ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားေတာ့ လက္ငင္း မေရာင္းဘူးမွတ္ေနလို႔ပါ ”
ဟု ေျဖသတဲ့။
မုိးအၾကီးအက်ယ္ ေခါင္လို႔ စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းေတြ စမရတဲ့ ျဖစ္ေနသတဲ့။ မုိးေခါင္လို႔
ေရရွားတဲ့ အတြက္ ေသာက္ဖုိ႔ သုံးဖုိ႔ ေရကိုေတာင္မွ ငါးမုိင္ေလာက္ ေ၀းတဲ့ေန႔မွာ
သြားခပ္ရတာဆုိပဲ။ အဲဒီ ငါးမုိင္ေလာက္ ေ၀းတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ဇလြန္ဆုိတဲ့
ဆိပ္ကမ္းျမဳိ႕ေလး ရွိတာကိုး။ သပြတ္ေတာ္က ရြာသူရြာသားေတြဟာ စည္ေတြ ပုံးေတြ
အုိးေတြ တင္ျပိး ဇလြန္ကမ္းကို ေရခပ္ဖုိ႔ လွည္းနဲ႕သြားေလ့ရွိတယ္။ အဲသလို ေရခပ္ရင္း
လုိအပ္တဲ့ ဆန္၊ ဆီ၊ ဆား၊ ေဆး လူသုံးကုန္ ပစၥည္းေတြကို ဇလြန္ကုန္စုံဆုိင္က ၀ယ္ၾကရတယ္၊
မုိးေခါင္ေရရွားနဲ႕ အလုပ္မျဖစ္၊ ၀င္ေငြမရွိၾကတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဇလြန္ကုန္စုံုဆုိင္ကလဲ အေၾကြးမေရာင္းေတာ့
သပြတ္ေတာ္က ရြာသားေတြဟာ အခက္ေတြ႔ၾကရတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကုန္သည္တစ္ဦးက ဇလြန္ျမဳိ႕ကို
ေရာက္လာျပီး ကုန္စုံဆုိင္ၾကီး တစ္ဆုိင္ဖြင့္လိုက္တယ္။ အဲဒီကုန္သည္က
သူ႔ဆုိင္မွာ ၀ယ္မယ့္ ေဖါက္သည္ေတြ လိုခ်င္တဲ့အတြက္ ဆုိင္ေရွ႕မွာ “ အေၾကြးေရာင္းပါသည္ ”ဆုိတဲ့
ဆုိင္းဘုတ္ကို ခ်ိတ္ထားလိုက္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြမရွိလို႔ အခက္အခဲေတြ႔ေနတဲ့ သပြတ္ေတာ
ရြာသားေတြဟာ ေနာက္ဖြင့္လိုက္တဲ့ ကုန္စုံဆုိင္ကို ေရာက္ကုန္ၾကေတာ့တာေပါ့။ ကုန္သည္ၾကီးကေတာ့
သေဘာေတြက်ေနတယ္။ အေၾကြးေပးျပီး လူစုထားလိုက္တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ ေငြ၀င္လာတဲ့အခါ အေၾကြးေတြ
ျပန္ဆပ္မယ္။ ျပီးေတာ့ အေၾကြးေရာင္းထားခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ သူ႔ဆုိင္မွာ ပဲ လက္ငင္းဆက္-ယ္ၾကမယ္လို႔
တြက္ထားတာကိုး။ ဒီလိုနဲ႕ ရက္လေတြ ေျပာင္းျပီး ရာသီဥတု ေကာင္းလာလို႔ စုိက္နုိင္ ပ်ဳိးနုိင္ ျဖစ္လာတယ္။
သပြတ္ေတာ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာလဲ အသီးအႏွံေတြ ျဖစ္ထြန္းလို႔ ေငြရႊင္လာတယ္။ ကုန္သည္ၾကီးက
သူ႕ဆုိင္ကို လာျပီး အေၾကြးေတြ ဆပ္ၾကေတာ့မွာပဲဆုိ ေမွ်ာ္ေနတာေပါ့။ အေၾကြးေတြ မဆပ္ၾကေသးေတာင္မွ
ေငြ၀င္ေနၾကျပီးဆုိေတာ့ လက္ငင္းေတာ့ လာ၀ယ္မွာပဲဆုိျပီး၊ ဒါေပမယ့္ သပြတ္ေတာ ရြာသားေတြက
တစ္ေယာက္မွ ကုန္သည္ၾကီးရဲ႕ ကုန္စုံဆုိင္ကို ေရာက္မလာၾကဘူးတဲ့ သူတုိ႔ဟာ ဇလြန္ကုန္စုံဆုိင္ကိုပဲ
သြားေနေတာ့ ကုန္သည္ၾကီးက သပြတ္ေတာ္ကို လိုက္သြားျပီးေတာ့
“ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အေၾကြးေရာင္းထားတယ္ သတိရၾကေသးရဲ႕လား ”
“ ရတာေပါ့ ဗ်ာ၊ ေက်းဇူးလဲ ခုထိတင္ေနတုန္းပါ ”
“ ေက်းဇူးလဲတင္တယ္၊ သတိလဲရတယ္ ဆုိျပီး ကၽြန္ေတာ္ဆုိင္ကိုေတာ့ လမ၀ယ္ၾကေတာ့တာလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔
အေၾကြးေတြ ၀ယ္ထားၾကတယ္မဟုတ္လား ”
“ ဟုတ္ပါတယ္၊ ေငြ၀င္ေနပါျပီ၊ အဲဒါေၾကာင့္ မ၀ယ္ေတာ့တာပါ၊
လူၾကီးမင္းဆုိင္က “ အေၾကြးေရာင္းပါသည္ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားေတာ့ လက္ငင္း မေရာင္းဘူးမွတ္ေနလို႔ပါ ”
ဟု ေျဖသတဲ့။
ေနာက္ဆို ဆိုင္းဘုတ္တင္ရင္ သတိထားေရးမွဘဲ
လက္ငင္းဝယ္လွ်င္ အေၾကြး ၂ ဆ ေရာင္း ေပး ပါ သည္ လို ့ေလ ။။
ရီစရာေလးေတြ တင္ေပးတာ ေကာင္းတယ္ ။
အားေပးေနတယ္။။ အေၾကြးေရာ.. ရ မ လား ဟင္
အမ ကိကီ...