ဆင္ဆုိသည္မွာ
ကုန္သည္ၾကီးတစ္ဦးက ဆင္ေရာင္းဖုိ႔ျမိဳ႕ကိုေရာက္လာပါတယ္။ ဆင္ၾကီးကို ေရာင္းမယ္ဆုိတာသိေတာ့ လူတစ္ေယာက္က အခ်ိန္ယူျပီး ပတ္ခ်ာလွည့္ၾကည့္ပါတယ္။ ေခါင္းပုိင္းကို ေရာက္လာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ျပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕ ေခါင္းယမ္းျပီး ထုိင္ခ်လိုက္တယ္။
တျခား ဆင္၀ယ္ခ်င္တဲ့လူေတြကလည္း ၾကည့္ေနၾကေတာ့ ကုန္သည္ၾကီးက ထုိင္ေနတဲ့လူအနား ေရာက္လာျပီး-
- ခင္ဗ်ား မေက်နပ္စရာမ်ား ေတြ႔ထားလို႔လားဗ်ာ။
-အင္း ေခါင္းပိုင္းမွာဗ်...
-အဲဒါဆုိ မေျပာလုိက္ပါနဲ႕ဦးဗ်ာ အေရာင္းအ၀ယ္တည့္ရင္ ခင္ဗ်ားကို ငါးရာခုိင္ႏႈန္းေပးပါ့မယ္။
-မသိပါဘူး။
-ဒါျဖင့္ ဆင္ေခါင္းကို ၾကည့္ျပီး ဘာလို႔ ေခါင္းယမ္းေနရတာလဲ။
ထုိင္ေနတဲ့လူက ကုန္သည္ေပးတဲ့ ပုိက္ဆံကိုအိပ္ထဲယူထည့္ျပီး-
- ဆင္ကိုတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးလို႔ ၾကည့္တာပါဗ်ာ ။ ပါးစပ္ ကိုရွာမေတြ႔လို႔ စိတ္ပ်က္ေနတာ။
တျခား ဆင္၀ယ္ခ်င္တဲ့လူေတြကလည္း ၾကည့္ေနၾကေတာ့ ကုန္သည္ၾကီးက ထုိင္ေနတဲ့လူအနား ေရာက္လာျပီး-
- ခင္ဗ်ား မေက်နပ္စရာမ်ား ေတြ႔ထားလို႔လားဗ်ာ။
-အင္း ေခါင္းပိုင္းမွာဗ်...
-အဲဒါဆုိ မေျပာလုိက္ပါနဲ႕ဦးဗ်ာ အေရာင္းအ၀ယ္တည့္ရင္ ခင္ဗ်ားကို ငါးရာခုိင္ႏႈန္းေပးပါ့မယ္။
အဲသလိုေျပာေတာ့ မေက်မနပ္ နဲ႔ ဆင္ကိုၾကည့္ေနတဲ့လူက ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ခဏၾကာေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္တည့္သြားရာ ကုန္သည္က ျငိမ္ျပီးထုိင္ေနတဲ့ လူဆီ သြားျပီး ပိုက္ဆံေပးရင္း-
- မိတ္ေဆြက က်ဳပ္ဆင္ရဲ႕ မ်က္စီ တစ္ဖတ္ မေကာင္းတာ ဘယ္လိုလုပ္ သိတာလဲဗ်။-မသိပါဘူး။
-ဒါျဖင့္ ဆင္ေခါင္းကို ၾကည့္ျပီး ဘာလို႔ ေခါင္းယမ္းေနရတာလဲ။
ထုိင္ေနတဲ့လူက ကုန္သည္ေပးတဲ့ ပုိက္ဆံကိုအိပ္ထဲယူထည့္ျပီး-
- ဆင္ကိုတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးလို႔ ၾကည့္တာပါဗ်ာ ။ ပါးစပ္ ကိုရွာမေတြ႔လို႔ စိတ္ပ်က္ေနတာ။
လူေပါင္းမွားလို႔
လူၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း အိမ္တစ္အိမ္က လူေခၚေခါင္းေလာင္းကို မမီ့တမီနဲ႕ လွမ္းႏွိပ္ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လို႔-
- ငါ့တူဦးေလး ႏွိပ္ေပးမယ္။လူၾကီးကႏွိပ္ေပးလိုက္တယ္။
အဲဒီ ေတာ့ ကေလးက
- ႏွိပ္ျပီးရင္ ေျပးၾကစုိ႔ ဦးေလး
ဆုိျပီး ထြက္ေျပးပါေလေရာ။
ၾကက္နက္အစြမ္း
-ၾကက္အနက္ေတြက ၾကက္အျဖဴေတြထက္သာတယ္ကြ။
-ဘာလို႔လဲ။
- ၾကက္အျဖဴေတြက ဥအနက္ မဥနုိင္ဘူးေလ။
တာ၀န္ေက်သူ
အခန္းအပ္ျပီး ျပန္ေတာ့မယ့္ ဧည့္သည္က တံခါး၀ေရာက္မွ-
- ငါ့အခန္း သြားၾကည့္ေပးစမ္းပါဦး၊ အခန္း နံပါတ္ ၅၀၅။ စားပြဲေပၚမွာ ပန္းစကၠဴနဲ႕ ထုပ္ထားတဲ့ ပါဆယ္ တစ္ထုပ္မ်ား ရွိသလားလို႔။
- ဟုတ္ကဲ့
(ငါးမီနစ္ခန္႔ၾကာေသာ္)
- ေတြ႔ခဲ့သလား။
- ေတြ႔ခဲပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ယူေပးရမလား။
စိတ္ခ်
ေလယာဥ္စီး။ ။ ကပၸတိန္ရွင့္ ရွင့္ရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈဟာ ကၽြန္မတုိ႔ကို ေျမျပင္ေပၚ ျပန္ေရာက္ေအာင္ သယ္ေဆာင္ေပးနုိင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ကပၸတိန္။ ။ ကၽြန္ေတာ့္သက္တမ္း ႏွစ္သုံးဆယ္ေက်ာ္မွာ ဘယ္ခရီးသည္ကိုမွ အာကာသထဲ မထားခဲ့ဖူးဘူး။
ဆင္ၾကီး အေရာင္းအဝယ္လုပ္တယ္ဆိုလို ့
ျမန္မာျပည္က ကားပြဲစားတန္းကို အမွတ္ရ ျမင္ေယာင္မိလိုက္ေသးတယ္ ။။
္အဲလိုပံုစံမ်ိဳးပါပဲ ..
ေရာင္းသူရယ္ ၊ ဝယ္သူရယ္အျပင္ ..
ပြဲစားေတြေရာ ၊ေဘးက ပရိသတ္ေတြကပါ
တရုံးရုံးနဲ ့ေလ .. အလုပ္ျဖစ္သြားၾကရင္
ၾကားပြဲစားေတြ ကအမ်ားၾကီး ..ဘယ္ကေပၚလာမွန္းမသိ
ေဝစုေတာင္းၾကတာ ... ဟားဟား ။။။
စာေရးရင္း စိတ္မြန္းက်ပ္လို႔ ဘယ္အိမ္သြားမလဲ ၾကည့္ တာ ကံခြ်န္ရဲ႕ဟာသမ်ားဆိုလို႔ ေရာက္လာမိတယ္..။
တကယ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပံဳးသြားမိပါတယ္..။
ကိုေသာ္ေရ ေက်းဇူးဗ်ာ...။
အရမ္းေကာင္းပါတယ္
အရမ္းေကာင္းပါတယ္