ပင္လယ္ေလကို ရႈရႈိက္လိုက္ရလိုထင္သည္ တစ္ညလုံး ကားေပၚ အိပ္မေပ်ာ္တေပ်ာ္ႏွင့္ ပင္ပန္းတဲ့ ဒဏ္ေလး သက္သာလာသလိုပင္။ မုတၱမပင္လယ္အေကြ႔ကို ျဖတ္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားက ျမန္မာနုိင္ငံရဲ႕ အရွည္ဆုံး တံတားတစ္စင္အပါအ၀င္ပါပဲ။ ပင္လယ္ေလကို တ၀ၾကီး ရႈိက္သြင္းလိုက္မိသည္။
ရန္ကုန္-က်ိဳကၡမီ အျမန္ကားၾကီး ေမာ္လျမိဳင္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ လာပါျပီး။ ေအးထြန္း တစ္ေယာက္ ရင္ခုန္စြာနဲ႕ ေမာ္လျမိဳင္ေျမသုိ ေျခခ်မိသည္။ ထုိထက္ ရင္ခုန္စရာေကာင္းတာက လာၾကိဳမယ္ဆုိတဲ့ ခ်စ္သူကို ပထမဆုံးျမင္လိုက္ရျခင္းပါ။
“ကုိကို ... ကိုကိုမဟုတ္လား”
“သဇင္လား?”
“အင္း”
အျပင္မွာ ဆုံေတြ႔ဖူးတာ မရွိေပမယ့္ ရင္ထဲအျမဲတမ္း ေမ့မေပ်ာက္နုိင္တဲ့ သဇင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက အရိပ္တစ္ခု။
“ကိုကို အေအးဆုိင္ထဲ သြားရေအာင္”
“အင္း”
ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာရင္ အေအးဆုိင္ထဲ့ တစ္ခ်က္ေ၀ွ႔ၾကည့္မိသည္။ လူရွင္းသည္ ထင္ရေသာ္လည္း ဆုိင္ေလးက သက္သက္ရပ္ရပ္မုိ႔ အျမင္ပုိရွင္းသည္။ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ ထုိင္ေနေသာ ၀ုိင္းတြင္ ေအးထြန္း လိုက္ထုိင္လုိက္ရသည္။
“ေမာင္........ဒါ သဇင္ေျပာေျပာေနတဲ့ ကိုေအးထြန္း ဆုိတာေလ”
ကၽြန္ေတာ္ မၾကားလိုက္သလို ေနလိုက္မိသည္။ ရင္ထဲမွာေတာ့ ပေဟဠိေပါင္းမ်ားစြာ ၀ုိင္းအေမးခံလိုက္ရသလို ထူပူသြားသည္။ နားၾကားလြဲတာ ပါလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျဖသိမ့္လိုက္ရသည္။
“ကိုေအးထြန္း ဒါ သဇင့္ခ်စ္သူ ထြဋ္ေခါင္ဦး တဲ့”
“ေၾသာ္... ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ ညီေလး”
“ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ ၀မ္းသာပါတယ္ အစ္ကို”
ထြဋ္ေခါင္းဦး ျပန္ေျဖရင္ အေအးဆက္ေသာက္ေနသည္။ လူရွင္းတဲ့ ဒီအေအးဆုိင္ေလး ခ်က္ျခင္းပဲ လူေတြ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရာက္လာသလို ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲ ဆူပြက္သြားခဲ့သည္။ ဒါအိပ္မက္ မဟုတ္မွန္း ကိုယ္ဘာသာသိသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ျခင္းထရပ္မိမလို ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ျပီးမွ အေအးထမွာရင္ ဟန္ေဆာင္ျပဳံးျပရင္ သဇင္အတြက္ ပါလာတဲ့ ေရေမႊးပုလင္း ထုတ္ေပးလိုက္မိတယ္။
“သဇင္ ဒါ ကို...
အဲ အစ္ကို ၀ယ္လာတဲ့ သဇင္ရဲ႕ ၁၉ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ ေရေမႊး၊ ဘာအေအး ေသာက္မလဲ မွာလိုက္ပါလား။ အစ္ကိုတုိ႔ ဒီေန႔ လူခ်င္း ဆုံေတြ႔မႈ အမွတ္တရေပါ့ အစ္ကို ဒကာ ခံပါမယ္”
ကၽြန္ေတာ္ မနားတမ္း စကားတမ္းေတြ ေျပာရင္ ရင္ထဲက ေ၀ဒနာကို လူမသိေအာင္ ဖုံးဖိလိုက္မိသည္။ ဆုံေတြ႔မႈဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကင္းေနရတာလဲ။ စိတ္ကူးနဲ႕ ဆုံေတြ႔ဖူးတာေတြနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ ျခားလြန္းလွသည္။
“ဟုတ္ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ ကိုေအးထြန္း”
ကိုေအးထြန္းတဲ့ ခါးသက္လိုက္တဲ့ သဇင့္ စကား။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ကူးနဲ႕ေတာင္ နားမေထာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အဲဒီေခၚသံ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုဇတ္ ခင္းလိုက္ရတာ သဇင္ရယ္။ သဇင္ ဒီလိုလုပ္လိုက္တာ ဘယ္ေရွးဘ၀ အျငိဳးေတြလဲ။ ဘုရားသခင္ရယ္ ရွိသမွ်၀ဋ္ေၾကြး ဒီဘ၀နဲ႕ ေက်ပါရေစ။ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္သူမွ ျပစ္တင္မရအဆုံး ဘုရားတျပီး ၀ဋ္ေက်ဖုိ႔ ဆုေတာင္းမိလိုက္သည္။
အရင္ အေ၀းမွာ ေနတုန္းက မဟုတ္သတင္းလို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္ေလ။ “ဘာျဖစ္လို႔ ၾကားသတင္းေလးနဲ႕ အမွားအတင္းေတြကို လက္ခံ ခဲ့ရတာလဲ ကိုကို” တဲ့ ။ ကိုကိုၾကားခဲ့သမွ် သဇင့္သတင္းေတြကို အဲဒီ သဇင့္စကားေလးနဲ႕ ေက်နပ္ေရာင္ရဲခဲ့ရတာပါ။ အခုေတာ့ အမွားတင္းမဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ထားခဲ့လိုက္ပါ သဇင္ရယ္။ ျဖစ္ခဲ့သမွ် အျဖစ္ေတြအားလုံးဟာ လုပ္ခဲ့သမွ် အကို႔အမွားေတြ လုပ္ခဲ့မိလို႔ပဲ မွတ္ယူပါ့မယ္။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိး သဇင္ ထပ္မျဖစ္ပါေစနဲ႕လို႔ ဆုေတာင္းေပးပါ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေရွ႕မွာ ရွိေနျခင္းဟာ ပူေလာင္လြန္းတဲ့ ကႏၱရထဲမွာ ဆာေလာင္စြာငတ္မြတ္ျခင္းနဲ႕တူ သက္မဲ့ရုပ္တုအျဖစ္ မင္ေငးေနမိသည္။ အမွန္ဆုံးနဲ႕ အဆင္ေျပဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ယတိပ်က္ ခ်လိုက္ရင္း။
“အစ္ကို ခရီးဆက္သြားရအုံးမယ္။ အခ်ိန္ရရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ က်ိကၡမီေရာက္ခဲ့ရင္ အစ္ကိုအိမ္ကို လာလည္ပါေနာ္၊ အစ္ကိုသြားေတာ့မယ္။”
ခရီၤးဆက္ရန္ ရွိသည္ဟု ေျပာရင္း အျမန္ဆုံး လမ္းခြဲမိလိုက္သည္။ ၾကာလာရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေယာက္်ားတန္မဲ့ မ်က္ရည္မ်ား က်လာလိမ့္မည္ကို သိသည္။ အျပဳံးေလးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို ဖုံးဖိခဲ့မိသည္။ကားအေပၚေရာက္မွ လူမသိေအာင္ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ ျပဳံးခဲ့မိတာေလးကို အဆုံးသတ္လိုက္ရသည္။
ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္ထင္သလို ျဖစ္မလာတဲ့အခါ အျပဳံးတရားနဲ႕ ရင္ဆုိင္တတ္ခဲ့ပါျပီး။ အျမင္နဲ႕အထင္တုိ႔ လြဲသြားၾကတဲ့အခါ ရင့္သီးလွ ကံၾကမၼာဆုိးကို ရင္ဆုိင္တက္လာျပီး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တုိ႔ ပ်က္သုဥ္းသြားတဲ့အခါ ခံစားခ်က္တုိ႔ ခ်ဳပ္တည္းတက္ခဲ့ျပီး။
သဇင္တုိ႔ ခ်စ္သူခ်င္း သာယာမယ္ဘ၀တစ္ခုလို႔ ျမင္မိရင္ အျပဳံးမ်ားနဲ႕ အကိုရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ဖုံးဖိခဲ့ပါမယ္။ သြားေတာ့သဇင္ရယ္။
း))).... သိပ္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ပဲ...။ စိတ္ကုန္တယ္...။ တကယ္ဗ်ာ...။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ျမင္ေနၾကင္ေနတုန္းပဲ.... ဗ်..။ တကယ္တမး္ေ၀းသြားရင္ ဒီလိုခ်ည္းပဲလာတာ....။
(တကယ့္အျဖစ္လိုပဲ ခံစားသြားတယ္ ကိုေသာ္ဇင္ေရ..)
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
:(