ဘုရားရွင္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သတင္းသုံးေနခ်ိန္ကာလ ျဖစ္ပါသည္။ ေကာသလတုိ္င္း, တစ္ခုေသာ ဇနပုဒ္အနီး၌ ေတာအုပ္ တစ္ခုရွိသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ထုိေတာအုပ္ထဲ၌ ဓါးျပသုံးဦးသည္ ေတာအုပ္ကို ျဖတ္၍ သြားေသာ ခရီသြားတုိ႔ကို လုယက္တုိက္ခုိက္ျပီး ထြက္ေျပးၾကသည္။ ထုိေၾကာင္းကို သိ၍ မင္းခ်င္းတုိ႔က ခုိးသူကို လိုက္လံဖတ္ဆီးရာ ခုိးသူအစ္တုိ႔ကို မမိၾကေခ်။ မင္းခ်င္းတုိ႔သည္ ဆက္လက္ လိုက္လံရွာေဖြၾကရာ ေတာအုပ္အနီး လယ္ထြန္ရာအရပ္သုိ႔ ေရာက္လာၾကသည္။ လယ္ကြက္တြင္လည္း ဖခင္, သားႏွင့္ ေမာင္ သုံးေယာက္တုိ႔သည္ လယ္ထြန္ယက္ေနၾကသည္။ မင္းခ်င္းတုိ႔သည္ ထုိ သုံးေယာက္ထံ သြားကာ....
“ သင္တုိ႔သည္ ေတာအုပ္ထဲ၌ လုယက္ၾကျပီး ယခုမွ လယ္ထြန္ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနၾကသည္။ ”ဟု ဆုိကာ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျပီး ေကာသလမင္းၾကီးထံ ပုိ႔ၾကေလသည္။ လင္၊ သား၊ ေမာင္ တုိ႔အား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေသာ သတင္းကို ၾကားရေသာ မိဘမ်ားမရွိေတာ့ေသာ မယား သည္ မင္းၾကီး၏ နန္းေတာ္ပတ္၀န္းက်င္သုိ႔ အေရာက္လာျပီး-
“ အ၀တ္ကုိ ေပးေတာ္မူပါကုန္ေလာ။ အကၽြႏု္ပ္အား အ၀တ္ကို ေပးေတာ္မူပါကုန္ေလာ။ ”ဟု ငုိယုိကာ အဖန္ဖန္တလဲလဲ နန္းတြင္းရွိ မင္းၾကီးနားေတာ္ေပါက္ေအာင္ ေအာ္ေနေလေတာ့သည္။
ထုိမိန္းမငုိသံကို ၾကားေသာ ေကာသလမင္းၾကီးသည္ မင္းခ်င္းတုိ႔ကို ေခၚကာ ထုိမိန္းမအား အ၀တ္တုိ႔ကို ေပးပါေလာ့ ဟု ေစခုိင္းေလသည္။ မင္းခ်င္းတုိ႔သည္ မင္းၾကီးေစခုိင္းသည့္အတုိင္း အ၀တ္မ်ားကို ယူျပီး ထုိမိန္းမထံ သြားေပးၾကေလသည္။ ထုိအခါ ထိုအမ်ဳိးသမီးက ..
“ အကၽြႏု္ပ္သည္ ဤအ၀တ္ကို မေတာင္း၊ လင္ဟူေသာ အ၀တ္ကိုသာ ေတာင္းပါသည္။ ”ဟုဆုိေလသည္။ မင္းခ်င္းတုိ႔သည္ မင္းၾကီးထံ သြားကာ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။ ထုိအခါ ေကာသလမင္းၾကီးက ထုိမိန္းမကို မိမိေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သုိ႔ ေခၚခုိင္းေလသည္။ ေရာက္လာေသာအခါ မင္းၾကီးက........
“ သင္သည္ လင္ဟူေသာ အ၀တ္ကို ေတာင္းသေလာ။ ” ဟုေမးသည္။“ အရွင္မင္းၾကီး၊ ေတာင္းသည္မွန္ပါသည္။ လင္သည္ မိန္းမတုိ႔၏ အ၀တ္မည္ပါသည္။ လင္မရွိသည္ရွိေသာ အဖိုးတစ္ေထာင္ ထုိက္ေသာ အ၀တ္ကို ၀တ္ေနျငားေသာ္လည္း လင္မွကင္းေသာ မိန္းမသည္ အခ်ည္းအႏွီးသာ ျဖစ္ပါသည္။ အရွင္မင္းၾကီး , ေရမရွိေသာ ျမစ္သည္ အခ်ည္းအႏွီးသာ ျဖစ္ပါသည္။ မင္းမရွိေသာ တုိင္းနုိင္ငံသည္ အခ်ည္းအႏွီးသာ ျဖစ္ပါသည္။ အၾကင္မိန္းမအား ေမာင္တစ္က်ိပ္ပင္ ရွိလင့္ကစာ လင္မရွိက အခ်ည္းအႏွီးသာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ”
ေကာသလမင္းၾကီးသည္ ထုိမိန္းမ၏စကားကို ၾကည္ညဳိႏွစ္သက္လွသည္ျဖစ္၍“ အမ်ဳိးသမီး၊ ဤသုံးေယာက္ေသာ သူတို႔သည္ သင္ႏွင့္ အဘယ္သုိ႔ ေတာ္ကုန္သနည္း။ ”
ဟု ေမးေတာ္မူေလသည္။
“ အရွင္မင္းၾကီး တစ္ေယာက္ကလင္၊ တစ္ေယာက္က ေမာင္၊ တစ္ေယာက္က သားျဖစ္ပါသည္။ ”
ဟုေလွ်ာက္ထား၏။
“ ငါသည္ သင့္အား ႏွစ္သက္၏။ ဤသုံးေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္ကို လႊတ္ေပးမည္။ အဘယ္သူကို အလိုရွိပါသနည္း။ ”
ကဲ့... ယခုစာဖတ္ေနေသာ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္ေရာ မည္သူကို ေရြးမည္နည္း။ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးေျဖပုံေလးကေတာ့
“ အရွင္မင္းၾကီး၊ အကၽြႏု္ပ္အသက္ရွင္သည္ရွိေသာ္ လင္အသစ္ကိုရပါသည္။ သားကိုလည္း ရနုိင္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ မိဘတုိ႔သည္ ေသကုန္ျပီးျဖစ္၍ ေမာင္ကို သာခဲပါသည္။ သုိ႔အတြက္ အကၽြႏု္ပ္အား တစ္ေယာက္ေပးမည္ဆုိက ေမာင္ကိုသာ ေပးေတာ္မူပါ အရွင္မင္းၾကီး။ ”
ေကာသလမင္းၾကီးသည္ ထုိမိန္းမ၏ ေလွ်ာက္ထားေျဖၾကားခ်က္ကို ႏွစ္သက္ၾကည္ညဳိသျဖင့္ မွန္ေသာစကားကို ဆုိေပသည္ ဟုဆုိကာ လင္၊ ေမာင္၊ သား သုံးေယာက္စလုံးကို လႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
(ဣတၳိ၀ဂၤဇဂ္- ဥစၦာတက)
ဤ၀တၳဳမွာပါေသာ အမ်ဳိးသမီးသည္ အက်ဳိးအေၾကာင္းညီညြတ္စြာ ေျပာဆုိတတ္၏ ။ ရဲရင့္ေသာ သတိၱသည္လည္းရွိ၏ ။ မိန္းမျမတ္, မယားျမတ္မည္ပါသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ မေဟာသဓါဘ၀ျဖစ္စဥ္၌လဲ ေတာ္ေလး၀၀င္ အမရာေဒ၀ီသည္ ဤနည္းကဲ့သုိ႔ပင္ ေသနကအမတ္တုိ႕၏ လုပ္ၾကံမႈကို ၀ိေဒဟရာဇ္မင္းၾကီးက မိမိလင္ေယာက္်ားအား အထင္းမွား အျမတ္မွားေနေသာ အမႈကို အမွန္တရားျဖစ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္နုိ္င္ခဲ့ပါသည္။ အကို၊ အစ္မ၊ ညီမ၊ ညီငယ္ ေလးတုိ႔လဲ မိမိဘ၀ မိမိအားကူညီေပးနုိင္ေသာ ဘ၀၏ ကူေဖာ္ေလာင္ဘက္ , အဆုိးတူအေကာင္းတူ ရင္ဆုိင္နုိ္င္ေသာ အမ်ဳိးသားေကာင္း၊ အမ်ဳိးသမီးေကာင္းေတြကို ေရြးခ်ယ္နုိင္ပါေစ, ျပီးေတာ့ အစားထုိးမရေသာ အရာႏွင့္ အစားထုိးနုိင္ေသာအရာ ဟူ၍ မွန္မွန္ကန္ကန္ခြဲျခားနုိင္ပါေစ.., အခ်စ္ကိုဦးစားေပး၍ ႏွလုံးသားကို မစုိးမုိးနုိင္ၾကပါေစႏွင့္လို႔ ေစတနာမြန္ျဖင့္
ဒီလိုပံု ၀တၱဳေလးေတြကို အရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္ .. း)
တဦးကို တဦးကြ်န္းကိုင္းမွီ ကိုင္းကြ်န္းမွီ ေဖးမတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲဗ်ာ...ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီလိုငါးရာ့ငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္ေတြဆိုၾကိဳက္လို႔ အိမ္နား ကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သြားဖတ္ျဖစ္တယ္..။
ျပန္မွ်ေ၀တာေက်းဇူးဗ်ဳိ႕
...ခင္မင္ေသာအားျဖင့္..