ေသာ္ဇင္

မည္သူမဆုိ ကူညီသည္ျဖစ္ေစ၊ မကူညီသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္အားက္ိုယ္ကိုး၍ ကိုယ့္ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ၾကရလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ကံၾကမၼာ ကိုယ္သာလွ်င္ ဖန္တီး၏။ ေကာင္းလည္းကိုယ္၊ မေကာင္းလည္းကိုယ္၊ ကိုယ္လုပ္သမွ်ဒဏ္ ကိုယ္သာခံရမည္။ ကိုယ္လုပ္သမွ်ကံ ကိုယ္ခံစားရမည္။ ကိုယ္စုိက္ထားသည့္ အရာ ကိုယ္သာ ရိတ္သိမ္းရမည္။ အလုပ္သည္ ဘ၀ကို ျပ႒ာန္း၏။ ထုိအလုပ္ကို ကုိယ့္အားကိုယ္ကို၍ အက်ဳးိရွိ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရာသည္။ သူတစ္ပါးအားကိုး၍ အက်ဳိးမရွိ။ သူမ်ားႏွာေခါင္းေပါက္ႏွင့္ အသက္ရွဴ၍မျဖစ္။ သူတစ္ပါးမွီခုိ ေသာကပိုလိမ့္မည္။ သူတစ္ပါးယုံစား မွားတတ္၏။ လူသည္ အတၱႏွင့္ ေမြးဖြားၾကီးျပင္း၏။ ကိုယ့္ဘ၀ႏွင့္ ကိုယ္ ရႈပ္ေနတတ္ၾက၏။ ကိုယ့္ဘ၀ႏွင့္ကိုယ္ ရုန္းကန္ေနၾကရသည္။ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနၾကသူအခ်င္းခ်င္း တစ္ခါတစ္ရံ ရုိင္းပင္းကူညီတတ္ၾက၏။ ရံဖန္ရံခါလည္း ကူညီနုိင္သည္။ သို႔ေသာ္…အစဥ္အျမဲ တြဲလြဲခုိ၍မျဖစ္။ သူ႔အရိပ္ေအာက္တြင္ ကိုယ္ဘ၀ေပ်ာက္ေန၍မသင့္။ သူ႔ကိုမွီခုိ၍ အလုိမက်နုိင္။ ေလာင္းရိပ္မိေသာပန္းအဘယ္မွာ လန္းဆန္းနုိင္အံ့နည္း။ ထုိေၾကာင့္…ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေဖာက္ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ပါ။ ကိုယ့္ဘ၀အရွင္သခင္ ကိုယ္သာလွ်င္ျဖစ္ေတာ့၏။
ဦးေကာင္းသန္႔ ၏ “ ေစတနာစကားစုမ်ား ” စာအုပ္မွ ကူးေဖာ္ျပသည္